Ibid. | Betekenis, Uitleg & Voorbeelden (Chicago)

Ibid. is een afkorting van de Latijnse term “ibidem”, wat “op dezelfde plek” betekent.

De afkorting wordt gebruikt in een verwijzing in de tekst of voetnoot om te verwijzen naar een volledig genoemde bron in een eerdere bronvermelding. Zo weten lezers waar ze de volledige bronvermelding kunnen vinden en blijven de verwijzingen en voetnoten kort en bondig.

Hoe gebruik ik ibid. in mijn tekst?

Eerst is het belangrijk om te controleren of het gebruik van ibid. is toegestaan volgens de referentiestijl die je gebruikt. Veel referentiestijlen, zoals de APA-stijl, gebruiken ibid. niet (meer). Als je ibid. wel mag gebruiken, worden de volgende richtlijnen aanbevolen:

• Voeg altijd een punt toe om te laten zien dat ibid. een afkorting is.
• Gebruik altijd ibid. (en geen andere afkortingen) om de lezer naar een volledige bronvermelding te verwijzen.
• Gebruik nooit ibid. als je naar meer dan één bron hebt verwezen in je vorige voetnoot of eindnoot, omdat het anders niet duidelijk is naar welke bron je verwijst met ibid.

Ibid. in Chicago-stijl

Ibid. is een manier om verwijzingen te verkorten in de Chicago-stijl (met het voet- en eindnotensysteem). De andere, meer gebruikelijke, optie is het gebruik van verkorte voetnoten.

• Als je naar dezelfde bron met hetzelfde paginanummer wilt verwijzen, gebruik je alleen “ibid.”, zonder toevoeging.
• Als je naar dezelfde bron met een ander paginanummer wilt verwijzen, gebruik je “ibid.”, gevolgd door een komma met de relevante paginanummers.

Je kunt ibid. meerdere keren achter elkaar gebruiken, maar ibid. verwijst alleen naar de bronvermelding die er direct aan voorafgaat. Als je tussendoor naar een andere bron hebt verwezen, kun je ibid. niet meer gebruiken. In dat geval moet je opnieuw volledig verwijzen naar de bron.

Verkorte voetnoten en eindnoten gebruiken

Hoewel het nog steeds toegestaan is om ibid. te gebruiken, wordt in de 17de editie van de Chicago Manual of Style aanbevolen om verkorte noten (short notes) te gebruiken.

Verkorte voet- en eindnoten zijn flexibeler dan ibid., omdat deze ook naar een veel eerdere bronvermelding kunnen verwijzen.

De eerste keer dat je naar een bron verwijst, voeg je een volledige bronvermelding toe. Voor alle keren daarna gebruik je een verkorte bronvermelding. Een verkorte noot bevat:

• De achternaam van de auteur;
• De verkorte versie van de titel (niet meer dan vier woorden);
• Paginanummer(s).

Verkorte titels worden net zo opgemaakt als de volledige titel, dus je behoudt eventuele schuingedrukte woorden of aanhalingstekens.

Andere interessante artikelen over bronvermelding

Ben je op zoek naar informatie over bronvermelding in je scriptie? Kijk dan ook eens naar onderstaande artikelen met een uitgebreide uitleg, afbeeldingen en voorbeelden!

Veelgestelde vragen over ibid.

Kan ik ibid. gebruiken in de APA- of MLA-stijl?

Nee, ibid. wordt niet gebruikt in de APA-stijl of MLA-stijl.

Dit komt doordat verwijzingen in de tekst volgens de APA-stijl en MLA-stijl tussen haakjes in de tekst worden geplaatst in plaats van in een voetnoot. Deze verwijzingen zijn al heel kort, dus ze hoeven niet nog korter.

• Verwijzing in de tekst (APA-stijl)
• Verwijzing in de tekst (MLA-stijl)

Een schisis is een aangeboren afwijking van de bovenlip, kaak en/of het gehemelte (Jacobs, 2023).

Een schisis is “een aangeboren afwijking van de bovenlip, kaak en/of het gehemelte” (Jacobs 145).

Kan ik ibid. gebruiken volgens de Leidraad voor juridische auteurs?

Nee, in de Leidraad voor juridische auteurs wordt het gebruik van ibid. (ibidem), l.c. (locus citatus), t.a.p. (ter aangehaalde plaatse), a.w. (aangehaald werk) en o.c. (opus citatus) afgeraden. Deze afkortingen zijn niet informatief en kunnen juist voor onduidelijkheid zorgen.