Woorden worden vaak onterecht los van elkaar geschreven in scripties, vooral bij samenstellingen. Deze schrijf je in het Nederlands aan elkaar, eventueel met koppelteken.
De invloed van het Engels speelt een grote rol. In het Engels schrijf je samenstellingen juist los van elkaar en dat zorgt voor verwarring.
Gepubliceerd op
20 maart 2014
door
Lucy Vleeshouwers.
Bijgewerkt op
24 juni 2024.
De lijdende vorm mag je gebruiken in academische teksten om de ik-vorm, jij-vorm en de wij-vorm te vermijden.
Probeer de lijdende vorm echter niet te vaak te gebruiken. Sommige opleidingen beschouwen passieve zinnen als fout en keuren scripties er zelfs op af. Veelvuldig gebruik van de lijdende vorm kan je tekst namelijk langdradig of moeilijk leesbaar maken. Wij hebben op een rijtje gezet wanneer je de lijdende vorm wel of niet mag gebruiken.
In het Nederlands bestaan alleen de lidwoorden de, het en een. “De” en “het” horen bij specifieke zelfstandig naamwoorden. Daar zijn een paar vaste regels voor.
Tijdens het schrijven kun je merken dat er veel Engelse woorden in je Nederlandse tekst voorkomen. Je mag Engelse woorden gebruiken zonder ze te cursiveren of tussen aanhalingstekens te zetten, behalve als de kans groot is dat de lezer ze niet kent.
Engelse woorden in combinatie met een Nederlands woord worden vaak aan elkaar geschreven.
